Eve giderken yolda bir köpek geliyordu.

Köpeğe baktım ve "Merhaba kardeşim halin vaktin nasıl?" Dedim.

Karşı apartmanda balkonda bir kız gördü bunu ve kahkahayı bastı.

Nereden bilsin ki Sadri abimin şu sözünü:

"Sokak köpeklerine selam vermeye başladığında adam olmana çeyrek kalmıştır."

Hayvanlar bizden daha akıllı diye düşündüm. Adamların konuşma derdi yok bi defa abi.

Biz konuşmak zorundayız. Yoksa rahat bırakmazlar deli misin derler.

Kendi içimizde inzivaya çekilmiyoruz ki.

Nietzsche gibi bir mağaraya mı taşınsaydım?

Sonra sokaklarda tanrı öldü diye bağırırdım hem.

Tanrı ölmedi beyler. Tanrı intihar etti.

Yukarı baktım ve
"Kıvırcıkları yarattığında beni de öldürdün tanrım!" Dedim.

Eve girdim ders çalışmaya başladım.

Annem kendine gelmişti.

Geldi ve bana sarıldı.

Gözümden iki damla yaş düştü kitabın üstüne.

Sarıldım..

Beni yalnız bıraktı sonra annem.

Delilerden başka kimse anlamadı delilerin halini çünkü.