devlet

şiddete dayalı bir oluşumdur. şiddeti uygulayan taraf (devlet) şiddete maruz kalan insanlar(vatandaş) arasında kurulan sözleşme ile varlığını sürdürür. çok önceleri şiddet uygulayan tarafın mutlak hakimiyeti söz konusuydu. tek kişi etrafına dilediği gibi şiddet uygulayabiliyordu. ardından vatandaşlar sistemin düzgün olmadığına kanaat getirmiş, şiddet uygulayan taraf ile daha yeni bir anlaşmaya varmış ve mevcut olan şiddeti daha da azaltmışlardır. daha sonraları söz konusu anlaşma daha da değişmiş, şiddet azalmıştır. günümüzde birçok devlet için şiddet demokrasi halini almıştır.

günümüz türkiyesinde ise şiddet aracı demokrasi şeklinde kendini göstermiş, şiddet uygulayan taraf 1 kişi değil de %51 olmuştur. avrupa %51 şiddetinden 2. dünya savaşı sonrası vazgeçmiş güçlü anayasa ile şiddeti biraz daha azaltmışlardır. türkiye'de akp sonrasında avrupa devletlerinin geçirmiş oldukları evrimi geçirecek, daha özgür, daha adil bir hal alacaktır.

tarihe bakacak olursak, feodalite, krallıklar, kralın yanında meclis, sadece meclis (örneğin adolf hitler ve AKP), kanunlara uymak zorunda olan meclis şeklinde devlet evrim geçirmiştir. ve her evrimde şiddet azalmıştır.

taraflar (her türlü şiddet uygulayıcı ve şiddetin nesnesi) anlaşarak karşılıklı olarak şiddeti azaltacaklardır. mevcut olan şiddet sürdürülmeye değer görülünce söz konusu sistem geçerli olacaktır. ve şiddet azaldıkça bizim şu anda devlet olarak bildiğimiz kurum değişecek, gittikçe zayıflayacaktır.