Evlendikten sonra ilk yıl çok güzeldi bu amsterdamda kalıyor okula gidiyor ben çalışıyorum eve bakıyorum her gün takılıyoruz kızla falan çalıştığımız yerler aynı zaten resmen aşk sağanağı beyler o yıl hamile kaldı benden işte ve daha o sırada benim tr'den kimse evlendiğimi çocuk beklediğimi bilmiyor ve kızında sadece abisi biliyor ara sıra beni arayıp bilgi falan alıyor işte naber damat nasıl bizimkiler falan diyor bende tabi saygıda kusur etmiyorum hem adamlar viking gibmesinler diyorum amk. neyse doğuma yakın kız ailesine telefonda söyledi evlendiğimizi sonrasında ise finlandiya'ya gelip tanıştırmak istiyorum dedi ailesi ilk nasıl olur nasıl yaparsın eğitimin ne olacak vs vs dedi ama kız seviyorum dedi beyler kabul ettirdi beni aileye bende o sıra anladım kızı finlandiya'ya kaydettireceğiz gittik helsinki'ye temmuz ayı gibi ailesi bunu görür görmez bayılır gibi oldu karın şişmiş kilo almış falan bende uzaktan izliyorum olanları sonuçta finlandiya nedir kimdir bu insanlar bilmem amk anca tvden internetten duyduğumuz kadar bakarsın ülkenin en anti modern ailesi bize denk gelir yannanı yemeyelim diyorum. ulan sonradan öğrendim orada çocuğu olan ya da çocuk bekleyen birine insanlar müthiş saygı gösteriyorlarmış onlarında eli ayağına dolanmış bana aferin damat falan diyorlar ben anlamıyorum tabi neye aferin aldığımızı hep balık yemeği yiyoruz amk kızı bir besliyor sormayın beyler sonrasında doğuma 1 hafta kala yengenizi hastaneye yatırdık doktor karnı burnununda gelebilir diyor bende heyecandan çıldırıyorum ailesi çıldırıyor tam 26 ağustos gece 22: 00 sularında Eylem'im doğdu Misha babaaannesinin adıymış bizim kızın onun hatırasına koyduk tabi ertesi gün direkt büyükelçiliğe zütürüp çifte vatandaş yaptım kuzumu rez alın son ayrılık partıma geçiyorum