yavaş yavaş geliyoruz... maçtır, yenilelim... önemli değil.. beraber üzülürüz, başı önünde soyunma odasına giden futbolcuları teselli de ederiz.. cidden önemli değil.. ama herif iki bacağını aça aça karşımıza geçmiş, al gibime daşşağıma konuş diyor, ortada ilaç için bir başarı yok, hala vay ben az prim aldım, yok ben istifa etmek için şu kadar para isterim, yok kurt hoca galatasaray'da tam yetki istiyor, yok önce futbolcu değil benim gibi adam olacaksın... bu nedir arkadaş... biz kaç senedir ulusal futbol konusunda, futbola ait birşeyi tartışıyoruz? veya kaç branşta madalyalarımız doping nedeniyle geri alındı ve biz karşılaşmaya katılmaktan (bile) men edildik.. ülke itibarı açısından karşılaşmadan men edilmek nedir, size anlatayım.. kahvede okey masasına oturmak için hamle yaparsın da, adam sana "abi sen geri dur, yere taş düşürüyorsun" der ya, bu onun gibi birşey de değil işte.. bu öyle bir rezil olmak da değil, bu tam kepaze olmak..
veya atletizm takımında bakarsın, türk takımı full siyahi veya slav'dır, düşünürsün... 80 milyonluk ülke, yüz yaşına gelmiş devlet, bizim genetik bir sıkıntımız mı var da, bir tek atletimizi orada koşarken izleyemiyoruz diye..
bir tane atletimiz vardı, o da gitti antrenörüyle evlendi, sonra doping falan bi konular oldu, o iş de öyle kapandı... izlemek isteyen varsa buyursun izlesin milli karşılaşmaları...