o korkuyla koridoru hızla geçtim, peşimde sanki biri varmış gibi hissediyordum hemen tuvalete girdim. ağlayacak gibi olmuştum acaba annemle babamı mı uyandırsam diye düşünüyordum bir yandan. tuvaletimi yaptım, elimi yüzümü yıkadım o kadar korkmuştum ki aynaya bakamıyordum. çok hızlı bir şekilde tuvaletin ışığını kapadım, odama gittim ve kapıyı ses çıkarmadan kapattım. kardeşim uyuyordu, o kadar rahattı ki bana neden sadece ben sorusunu sormama sebep olmuştu. Aynı hikayeleri o da dinlemişti o da korkardı benim gibi ama neden ben... acaba yarın tekrar ahmetlere mi gitsem diye düşündüm belki amcasını yoklardım, belki sadece bana öyle gelmişti o bakışı. tam o sırada aşağıdan bi bağırma sesi.. bir anda irkildim ve cama koştum, evsiz bir kadındı sadece aklı yerinde olmayan biriydi kendi kendine sesli şekilde bağırıyordu.. ben size o evi istemiyorum dedim ben ev istemiyorum oraya gitmem dedim diye bağırıyordu aldırmadım. karşı pencereye de biri çıkmıştı sigarasını yaktı kadına bakıyordu, demek ki sadece ben değildim onu gören bu beni rahatlatmıştı.. o gece olanlardan sonra yattığım gibi uyumuşum...