Ne yapacağımızı bilmiyorduk. Olay 2004 yılında gerçekleşti.
Camiide smackdown oynar, simit oynar birbirimizin o taklu, minik kıçlarını tekmelerdik, 619 lar çeker, şonksilemler, sipiyırlar, tivistıd feytler havada uçuşurdu. Metin 2 hakkında sohbetler eder, 20 lvl çarlarla hava atardık. Olaya döneyim...

Çocuğuz. Kuran kursu bitmiş, hoca gitmişti. Camiiye gizlice girdik kimse yok idi. Başladık 6 kişi smackdowna. 3 er grup kurduk. Tesbihlerle arenayı oluşturduk. El vermeli oynayacaktık.

Oyun devam ederken Halil duvardaki çıkıntıya çıktı. Jef Hardi yapıcam dedi. Meraklı gözlerle onu izliyorduk. Nerden bilebilirdik başına bunun geleceğini.. Yaklaşık 2.5 metreden bıraktı kendini. Kedi gibi düşeceğini sandı kendini sanırım. Kalçasının üstüne düşmesi ile çığlık atması bir oldu. Aniden dış tarafına doğru kıvrıldı. Kendini kasıyordu, kıvranıyordu. Korkulu gözlerle ona bakmaya devam ettik. Mert korkmuş olacak ki olanca gücüyle koştu, kaçtı. (Ananı gibeyim Mert!) Kazım dışarı çıktı. Yardım feryatları duyuluyordu. Halilin rengi değişmişti. Git gide mor hal alıyordu. Kemal ağlıyordu. Ne yapıcaz diyordu. Elim ayağım buz gibi, kaskatı kesilmişti. Arkadan bir el beni tuttu kenara itti. Tanımadığımız biri. Kaleminden ışık çıkıyordu. Işığı Halilin gözlerine tutuyordu. Ona bazı hareketlerde bulundu. Cebinden bir cam şişe çıkardı. Çantasından da bir iğne. Anlamıştık. Bir doktordu. Sanırım sokaktan geçerken sesi duymuş olacak ki gelmişti. Ambulansı aradı. Ambulans geldi. Gittiler. Halile olandan sonra tek kelime konuşmamıştım. Hala şok içindeydim. O günü hatırlar dururum sürekli. O doktorun oradan geçmesi tesadüf mü? En çok güvendiğimiz arkadaşımızın kaçmasını görmemizle ders almamız bir tesadüf müydü? Yoksa bunlar yaradanın o an müdahaleleri miydi? Kim bilir...