Tağut, Kur'anın 8 ayetinde geçer. Allah'ın indirdikleri ile hükmetmeyen ve Allah'ın indirdikleri ile yönetmeyen yöneticiler, hakimler demektir. Bunun yanısıra büyücü, sihirbaz, Allah'ın dışında kendisine ibadet edilen her şey, Allah'a karşı haddini aşan her şeyi ifade etmek için de kullanılır. Hz. Peygamber (s.a.v)'in yeğeni ibn Abbas (r.a)'ın öğrencisi Mücahid, Tağutu şu şekilde tanımlar :
"Tağut, insanların idarecisi konumunda bulunan, halkın kendisine danışıp işlerini hükme bağlamasını istedikleri, insan suretindeki şeytandır. Allah'ın kanunları dışında kendisine başvurulan insanların efendisidir" (Suyûti, Ed-Durru'l Mansur, Cilt 2, Sayfa 2)

Allah'ın kitabında tağut şu şekildedir :

"Sana indirilene ve senden önce inidirilenlere; inandıklarını iddia edenleri görmedin mi? (Onu) inkar etmeleri ile emrolunmuş iken Tağut'un önünde mahkeme edilmek isterler. Halbuki şeytan, onları uzak bir sapıklıkla saptırmak istiyor." (Nisa 60)

Ayette açık ve seçik bir şekilde tağuta Allah'ın indirdiği dışında hüküm veren kişi anlamı verilmiştir.

Başka bir ayette
" Andolsun ki; her ümmete: Allah'a ibadet edin ve tağuttan kaçının diye peygamberler göndermişizdir. Allah, içlerinden kimini hidayete erdirdi. Kimi de sapıklığı hak etti. Şimdi yeryüzünde gezin de; peygamberleri yalanlayanların sonunun nasıl olduğunu görün." (Nahl 60)

"Dinde zorlama yoktur" kısmı cımbızlanıp duran şu meşhur ayette de tağuttan bahsedilir :

"Dinde zorlama yoktur. Gerçekten hak, batıldan iyice ayrılmıştır. Öyleyse her kim tağut'u inkar edip, Allah'a iman ederse kopmak bilmeyen sağlam bir kulpa sarılmıştır. Ve Allah, Semi'dir, Alim'dir." (Bakara 256