Bir insani kaybettikden sonra her yerde onu ararsınız. Her şarkıda aklınıza bir anı gelir. Sokağa çıkmak bile istenmezsiniz. Bir yandan dışarda tüm anılar sizi kucaklar yaşanmışlıklar gelir aklınıza. Canınız yanar bunlari yaşamak istemezsiniz. diğer yandan mecnun gibi tüm şehri gezip ona bir kere bile olsa denk gelmek, uzaktan bile olsa görmek istersiniz. yaninda bir başkasının olması ihtimaline bile katlanacaginizi sanarsiniz. Kendinizi kitaplara şarkılara sigaraya alkole sararsiniz. Bu yaşıma kadar ne sigara ne alkol bilen ben o yaz sigara alkolden kendime gelemedim belki de. He ailem öğrense idi eğer hayatimi giberdi. Muhafazakar bir ailem var. O yaz benim için adeta bir kabustu. Yaşayan bir ölü gibiydim. Kafama koymuştum tercih yapıp gidecektim. kimseye bir şey demedim mezuna kaldim dedim. Ali dedi dersane bakalim tamam dedim bir yandan da tercihlere baktim 150 bine nere gelir diye. Yaşadığım şehire en uzak nere ise oraya gitmek istiyordum. Tercih listesi oluşturdum sisteme girdim. Bir yanim buruktu. karmakarışık duygular içindeydim. Yapamadim ama beyler, gidemedim de. Tercihin son günü 23.47 de iptal ettim tercihlerimi. Eğer o tercihleri yapip sirf bu şehirden gitmek için gitse idim su an bursa paramedik okuyor olacaktım onu da söyleyeyim zaten bir şey olmaz.