haytımın başladığı yer olan bodrumdan taşınma vaktimiz gelmişti. annem evlendikten sonra iş kurmak için izmire taşınacaktık. aslında hayat hikayem burda başlıyordu.
yaşadığım dünyadan herzaman nefret eden biri oldum. fakat yinede beni hayata bağlayan birşeyler vardı. sebebini bilmesemde nefret ettiğim birşey için kıyasıya savaş veriyordum.
çünkü aklımın bir köşesinde azıcık kalan umudum ,en azından bana yetecek kadar olan hayallerim vardı. hayallerime bağlıydım. bir zamanlar televizyonda izlediğim bir
programda katılımcı olarak gelen yarışmacılardan birinin sözleriydi buna inanmamın sebebi. "insan hayal ettiği kadar yaşar". işte bu cümle içindi savaşım.

salı günü izmirde bir barda içiyorken hemen kenarımda ki kişiler kavga etmeye başladı. kavgalarla aram pek iyi olmadığından kavgaya girmek istemdim. ama gel gör ki kavganın içinde
olmamama rağmen beni bulan bir kurşun hayatımı değiştirdi.