Mantığımla erkeklerle arkadaş olsam da fazla bağlanmamam gerektiğini anlamıştım.

Peki ya kızlar?

Evet. Erkek de kız da insan ancak unutlan bir şey var. Kızlara bağlamak üreme içgüdüsünün içinde bulunur.

Tüm o yalnızlığımı tek kişiyle paylaşmak istedim. Aklım arayışta olunca çevremi farketmem uzun sürmedi.

Adı ileyna. O zamanlar ben 170 isem o da 145 felandır diye düşünüyorum. Siyah uzun saçları ve bembeyaz yüzü. ince bir fiziği vardı.

Onun dikkatini derslere olan yeteneğim sayesinde çekmiştim. Bana sürekli baktığını hissediyordum. Bu arada gerçekten tipsizdim beyler. Bıyıklarım terlemişti. Ve kesmemekte inat ediyordum. Komik bir görüntüm vardı.

ileynaya dikkat ettiğimde yan binamızda oturduğunu farkettim. Neden olmasınki diye düşündüm. Al sana sıkı sıkı sarılacak bir insan.

Bakın burda dikkatinizi çok önemli bir şeye çekmek istiyorum. insan önce kendini düşünür. Farkettiniz mi bilmiyorum ama ileynaya sarılmak değil amacım. Amacım yalnız kalmamak. Benim acılarımı paylaşmak.

ileynanın acıları var mı umrumda değil. Peki empati yaparsak o benim acılarımı neden umursasın. Onun da bir amacı olmalı.

ileynayla bir kaç derste konuşarak yakınlaştım. Ve evde olamadığım neşeli ruh hali dışarda yine ortaya çıktı.

Kısa sürede sevgili olduk. Çıkma teklifi bile ettim saçma bularak da olsa.

Peki amacımız neydi. Bizi birleştiren üreme mi yoksa acı paylaşma mıydı.

Duygular mıdır bizi bağlayan yoksa ihtiyaçlar mı ?