tamam panpalar devam.
okul çıkışında kızla 1v1 yürüyoruz, bi yandan da konuşuyoruz
ş: eski okulumda çok gerizekalı insanlar vardı, buraya kolay alıştım.
d: iyi ki gelmişsin o zaman.
ş: evet iyi ki gelmişim.
bundan sonra kız ne tür kitap sevdiğimi falan sordu dizi müzik falan bir de sinema konusunu yeniden açtı. ben de yine "boş vaktim olursa gelirim" falan dedim. sonra laf bitti, kodumun çenesi duruverdi. yürümeye devam ediyoruz bi yandan, ben kıza bakıyorum, kız bana bakıyor, öyle yürüyoruz, sonra bu kendi sokağına döndü vedalaştık işte. ben de gidip olanları esraya anlattım akşam. yakup falan da taktik veriyo sürekli. neyse beyler ben kızla muhabbeti ilerlettim, boş derslerde yanıma geliyordu, konuşuyorduk artık. ben de hayatımın en mutlu günlerini yaşıyorum. her neyse, yazılı haftası gelip çattı. pazartesi gün matematik yazılımız vardı, pazar gün esra beni engellemiş her yerden. internetten arkadaşı olan panpalarım bilirler, insanların bi anda yok olması çok koyar. o gece doğru düzgün uyuyamadım, sabah da o kafayla gittim okula. istiklal marşı tören falan derken girdim sınıfa, kimseye selam vermeden yerime geçtim. kafalar o biçim, uykusuzum, moralim bozuk. şevval yanıma geldi, yüzü solmuştu biraz, ama çok güzel bakıyordu be. yanıma oturup "diktatör giben gasteci iyi misin? kötü gözüküyorsun, bir şey mi oldu?" diye sordu. ulan bişeyim varsa da geçti sanki o an. "bi arkadaşımla aram bozuldu, mühim değil" dedim. kız da bin gülüşü attıktan sonra "adı ne arkadaşının?" diye sordu. heheyt anadolu çocuğu yer mi bu numaraları, çaktım tabi bi dümenler dönüyor. "tanımazsın, boşver" dedim. sonra bana matematik çalışmama yardım etti, kopya kağıdı hazırlayıp verdi, o kağıdı bile çok uzun süre sakladım. akşdıbına eve gittim, mesaj gelmiş esradan. özür dilemiş baya mesajda ve şevvale mesaj atıp ismimi vermeden her şeyi anlattığını söylemiş. kafamdan aşağı kaynar sular döküldü ama kızdıysam şerefsizin evladıyım. "canın sağolsun" dedim, başka bi şey demedim.