hadi gelin biraz aşkı düşünelim. Aşk nedir aşıkçolunca nabılır? Aşk öyle bi duygudur ki bunu açıklamak çok zordur. Kalbinde o insana karşı güzel bi duygu oluşur. Bunu anlatırken güzel sözcüğünü de kullanamazsın çünkü güzelin çok üstünde bir şeydir ve bunu karşılayan bir kelime yoktur. Siz aşkı neye benzetiyosunuz. Ben bir bitkiye benzetiyorum yani şöyle: ilk görüşte aşk derler ya, ilk görüşte aşk olmaz, aşkın tohumları ekilir ve sen bunu çok iyi hissedersin bunları sulamak istersin. Kız seninle konuşmaya başladığında o tohumlara can suyu atılmış olur. Kızla konuştukça bu tohum hep sulanır büyür. Ve bu bitki suyu çok sever ama illaki sürekli sulamaya gerek olmaz. Eğer bu tohum iyice sulandıysa, filizlendiği durumda artık sevgililik aşamasına gelinmiştir. Sevgiliyken işler biraz daha yavaşlar ama buna bağlı olarak o filiz daha çok sulanır. Eğer aynı zamanda güneşten de enerji, paran varsa sevgiliye evlenme teklif edersin, evlenince artık bitki olmuşsunuzdur. Ama eğer bi güneşten enerji, para olmadan kalkışırsanız bu işe, yine bitki olur çok geçmeden solar. Evlendikten sonra bitkide açan çiçekler, artık aşkın yerini sevgi ve saygının aldığını gösterir ve meyvesi de çocuk olarak artık oluşur. Benim benzetmem böyle. Ve söyliyim beyler, kızlar aşık olmaz aşk duygusu sadece erkeklerde vardır. Neden mi? Bi düşünün tarihte hiç kadın aşık duydunuz mu? Düşünsenize erkeğine sevdalanan ve ona sürekli kavuşmak için bağlama çalan türkü söyleyen kadın, sonunda erkeğine kavuşur. Saçma, değil mi? Peki kadın napar derseniz kadın sever, çok sever. Bu sevmesi de aynı zamanda sudur. Erkek onun kendini sevmesi için her şeyi yapar. Eğer kadın onu sevmeye başlamışsa, dünyalar onun olur, aşık hedefine ulaşmıştır ve kimse onları ayıramaz. Ve bu aşk evlendikten sonra sevgi saygıya dönüşür. Bazı şımarık kadınlar sevgi yerine aşkı tercih eder ama erkek için aşk çoktan bitmiştir. Sonra bizi tabir-i caizse odun diye söylerler. Bu karışık hissen biraz açıklamasını yapmış bulunmaktayız.