Eveet nerden başlasam bilemiyorum çünkü koskoca 6 yıl ve sonuç koca bir pişmanlık.Üniversitemin ilk yıllarında başlayan ilişkim masum duygular yerine oh gibiş, sokuş,sex odağına kurulmuştu. Hatta kankasiyla onu aynı anda idare etmeye çalışmıştım. Sonra masumlasti duygular, ciddileşti işler. Annenle tanıştır dedi tanıştırdım, acemi bir aşık büyümemiş bir çocuktum 20 yaşıma rağmen. Ozgurlugume düşkündüm beni bulattimi gibtir git der, mesaj atmak istemesem iki gün telefonu bir köşeye atardım.O her şeye rağmen direnir geri kazanmak için ne istesem yapardı.Ama hatalarından, beni kiskandirmaya calismalarindan geri kalmazdı. Zamani geldi yasak elma yendi, çok büyük badireler atladildi, hamileyim dedi, düşük yaptı. Kotu günler de geçti çok kötü günler.Bir ayrıl bir barış bu ilişkiye bizim bile inancımız kalmamışken bir başkası nasıl inansindi.Cok yakışıklı değildim, belki bana göre güzeldi. Nefret ettiğim çok özellik vardi mesela milletle çok samimi olurdu, ön planda olmak isterdi, düşünmeden hareket ederdi ve sonucunda hep pişman olur boş yere ağlardı. Ağlamak demişken sanki ağladıkça her şeyin düzeleceğine inanır bir hali vardı,o kadar sinir bozucuydu ki.Giyimine kuşdıbına bile kıl olurdum ama yine de beni ona bağlayan bir şeyler vardı.Her gitmek istediğimde geri cevirirdi beni.Ama her gidisim sebebi vardı,her gidisim defalarca söylememe rağmen duzeltemedigi kusurlarindandı.Cok seyler yuttum,cok seyler sineye çektim.Ama o her gelişinde duzelicem demesine rağmen yine aynıydı, sadece bir kaç günlüğüne göz boyar,ben de bu yalana defalarca kanardim. Sonra ona inandım, herkesi sildim sadece o olsun dedim bu sefer o gitti, hem de en acı şekilde ve hic geri kalmadı tehditler savururken bir başkası demekten. Hatali olduğunu biliyordu ama bir şekilde bana da pay çıkartıyor hatalı olan yine ben oluyordum.Hic bulamazsa küfür ettin özür dile diyordu.Kac kisiyi bicaklama noktasına geldim,kac kisiyle takistim hepsi de onun tak yemesiydi. Bana hiç guvenmiyorsun diyordu. Nasil guvenebilirdim ki?Sirtimi her döndüğümde, sana artık güveniyorum dedigimde arkamdan vurdu beni.Çooook defa denedim, cooook defa canım yandı aile içindeki huzurumu bile bozuyor çok dengesiz davranıyordu. Annemi kötülüyordu,iki dünya anneme karşı gelecek olsa ben yine onun yanında olurdum beni doğurmuş büyütmüş, var olmama sebep olmuş sonuçta. Olancs küfrü edip gibtir ettigimde iki gün sonra özür diliyor yine aynısını yapıyordu sadece ama sadece günler sonra. Neyse bir ayrıl bir barış zaman geçti ve bana dedi ki lütfen bana küfür etme, babam anneme hep küfür eder hic sevmem ve benden ayrılma konusma, küs ama ayrılma. Tamam dedim lan tamam elimden geleni yapicam. Peki ne mi oldu?O benden ayrıldı 13 gün sonra yine yazdı."Uyurken içi acır mı insanın" Ağzıma geleni söyledim çünkü ben ona gidersen dönüşü yok dedim,o ise her zamanki alışkanlığını yine yaptı, yine gitti ve iki güzel şey söylesem barışır dedi, yine ayrıldı ve günlerce ne yaptığını bilemedigim bir karanlıkta bıraktı beni.35.gun yine yazdı. Sözümü yuttum tamam dedim barisicam ama guvenimi kazan arkasina bakmadan gitti, bana bu günlerin hesabini soramazdin dedi.1 hafta sonra yine yazdı ve yine aynı şey oldu yine gitti. Bana güven dedi, bana kosulsuzca güven dedi,40 gün olmamış gibi davran dedi, sorma,sorusturma dedi ve ben öğrendim ki bu 40 güne 6 yıldır uyardığım,dil döktüğüm, kızdığım şeyleri yapmış,40 güne bunları sığdırmış bir insan ve bunlardan bir gram oluşmamış mahcubiyet vardı.

Ben salak bir çocuğum hala, yine barisirdim, yine yapardım ama durum çok farklı.Ne yazılacak ne anlatilacak gibi.
Hoş anlatsam da dinleyenim mi kaldı,en yakın arkadaşım içten içe zütüyle gülüyor bana, içten içe acıyorlar. Yalama oldu sizin ilişki barışırsınız diyen mi, seni tanıyorum geri dönersin diyen mi.
Bir kız bir erkeği böyle maskara yapabilir işte, derin uykularinda olduğun saatlerde binbir şeyin geçmesine sebep olur, kötü rüyalar gördürür.

Keramet bundan mı bilmiyorum ama Akrep burcuydu o yüzden bu dünyadaki,bu sözlükteki kızlı erkekli bütün akrep burçlarının anasını avradını gibeyim.