Bugün babama yemek yedirdim arkadaşlar. Kendi yiyemiyordu çünkü. Güçsüzdü, halsizdi. 3 ay önce böbrek yetmezliği ve kalp yetmezliği teşhisi konuldu. Yavaş yavaş çökmeye başladı. 5 hafta önce telefonum çaldı, annem arıyordu ; - Berkay çabuk hastaneye gel, baban felç geçirmiş dedi. Ben ki 100 kiloluk adam o 4 kilometrelik yolu nasıl koştum hala bilmiyorum. Birkaç dakikada oradaydım, acil serviste. Babam öylece yatıyordu. Kendinden geçmiş, şuur varla yok arası. Ağzı yamuktu, baktıkça dizlerim çözülüyor, boğazım düğümleniyordu ama yine de bakmaktan kendimi alamıyordum. Doktorlar geldi sonra. Beynin sol tarafındaki damarlardan biri tıkanmış. Büyük bir hastaneye sevk ettik. Tabii acilde geçirilen sürede ve sevk sürecinde yaşadıklarım pgibolojik ve ruhsal çöküş çok ağırdı. Tedaviye başlandı. Durumu çok şükür iyiye gitti. 2 hafta tedavi sonrasında toparlandı. Çok kısmi bir güç kaybı vardı. Felci atlatmıştı. Tam taburcu olacağımız gün doktor geldi, bir de kalbine bakmak istiyorum dedi. Baktılar, bütün damarların tıkalı olduğu ortaya çıktı. Anjiyo olacak dediler. Neyse o gece de kalıyorken hastanede babam kalp krizi geçirdi. Hemen müdahale edip anjiyoya aldılar. Anadamarını açmak üzere operasyona alacaklarken doktor elinde bir kağıtla geldi ve dedi ki " Hastanın durumu riskli. Bizim bu operasyonu yapmamız için imza atmanız gerekiyor". O an hayır düşünecek zaman yok tabi, hemen imzaladık. Çok şükür sıkıntısız geçti anjiyosu. Hastanelerde geçen süreçte eriyordu babam. 60 kiloya düştü benim babam. Suratı kırıştı, saçlarına ak düştü. Yoruldu babam. Neyse sonra 9 Eylül Hastanesi'ne aldık. 5 gün önce de kalp pili taktılar babama. Artık her yeri delik deşik oldu. Kendi kendine kalkıp 5 adım atamaz, atsa da çok yorulur oldu. Bugün annemi otele yolladım dinlensin diye. Ben refakat ediyordum babama. Öğlen vakti yemek dağıttılar. Aldım tabldotu yanına gittim. Kalkmaya mecali yoktu babamın. Ben yedirivereyim baba, dedim. Yattığı yerden açtı ağzını kaşık kaşık yemek yedirdim. O 15 dakika kendimi ağlamamak için, dağılmamak için o kadar sıktım ki inanamazsınız. Neyse sonra bitti yemek. Tabldotu bıraktım döndüm yanına. Baba ben bi sigara içip gelcem iyi mi dedim. Konuşmaya mecali yok, ağır ağır başını salladı, cılız bir hırıltıyla tamam dedi. Kendimi bahçeye attım. Gözüme ilk kestirdiğim hemşireyi tenhaya çekip hunharca gibtim.