masumca oyun oynardım bir köşede tek başıma. bilmezdim dışarıdaki dünyayı, pislikleri, kötülükleri. herkes arkadaşımdı benim, herkes iyiydi, herkes temizdi.. derdim sokağa çıkıp oynayamamak, arabamın tekerleğinin kırılması, balonumun patlaması falandı.
yağmuru parka gidemiyorum diye sevmezdim, kaydıraklar ıslanıyor diye.

aç aç gelirdim ansızın eve, kan ter içinde perperişan.

mutluydum aq. valla mutluydum. boyama yaparken, kek kokularına heyecanlanırken, topaç çevirirken, kedi köpek severken mutluydum.

ben öyle iyiydim. biraz suratsızdım ama neşeliyken kahkahalar atardım.

neyse, büyüdük işte aq. ne olduysa büyüyünce..

edit: herkes de 12 sindeymiş aq sizin özlemenize gerek yok çağınızın tadını çıkarın :D