O gün gideceklerdi. Doğan da yolcu edecekti onları. Tüm cesaretimi toplayıp onunla denemek istediğimi söyledim. iyi de nasıl olacaktı? Gidiyorlardı. Telefonda konuşur, yazışırken, bu şekilde birbirimizi tanıma fırsatı bulurduk. En azından dedikodumuz olmazdı. Ben de Doğan'a gittim. Üniversite birinci sınıfı bitirmiştim ama daha önce de dediğim gibi aşk olduğunu zannettiğim platonik bir iki duygu yaşamama rağmen duygusal ilişki içine girdiğim bir kız arkadaşım olmamıştı. Hiçbir zaman puştluk peşinde olanlardan olmadım. Önce gez, toz, eğlen, bir şeyler yaşa, sonra da vur tekmeyi gitsin, anlayışında değildim. Doğan'ı yakın akrabası olmasa isterse kırk yabancı olsun durum yine de değişmezdi. Elbette ki Doğan nedeniyle daha fazla dikkatli olmam gerekecekti.