Elim ayağım titriyordu. Ağzım dilim kuruyor, kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu. Kardeşim gibi çok yakın bir arkadaşıma, ailesine ihanet ediyor gibi bir suçluluk duygusu içinde boğulacak gibiydim. O, kardeşi, annesi ve babası önden gidiyorlar; Doğan'la ben arkalarından gidiyorduk. ince uzun bir endam vardı. Boyu 1.60 civarındaydı ama zayıflığı onu olduğundan daha uzun gösteriyordu. Belki çok güzel değildi başkalarına göre ama benim güzellik kriterlerine uygundu. Arada bir arkasına dönüp bize bakıyordu. Bize diyorum ama biliyorum ki bana bakıyordu. Geriye her dönüşünde göz göze geliyordu ve her göz göze gelişiminde güzelliği gözümde daha da büyüyordu. içim bir tuhaf oluyordu. Bu güzellik benim mi olacak anlaşabilirsek, diyordum. Allahı ne olur anlaşalım, ömür boyu o gözlere ben bakayım diyordum. O gözlerin ışığı hep bana parlasın.