Bölüm 2 ; Yanlızlığım daim , karanlığa çıktı tayin.

Akşam oldu ailem eve hala gelmedi , kodumun evinde nuhtan kalma ampul sönüp yanıyodu ilk başta o kadar hızlıydı ki
gözümü kırpıyorumda ondan ışık gidiyor sanıyodum. En sonunda ampul patlayınca anladım, Sağdan soldan 4 mum aldım odanın
4 köşesine koydum en azından televizyon izleyerek uyurum heralde dedim. Uzandım kanepeye 3-4 düzgün kanal vardı
Aksiyonlu bir film vardı adı aklımda değil bi kaç dakika onu izledim uykuya daldım. 3 saat sonra " tık tık " sesiyle uyandım
biri cama yüzüğüyle tıklıyodu hızlı hızlı , uyku sersemi direk zıplayıp açtım ve o esmer güzel karşımdaydı titriyodu
heycanlı heycanlı kekelemeye başladı , " ismimi vermicem "
K : Lejyon , annen. Annenn.. ( nefes nefese )
Annen annen demesi biraz sinirlendirmişti beni ,
Ben : Noldu ? Gel içeri dinlen soluklan biraz. ( Hala aklım ordaydı .. )
K : Annenle baban öldü lejyon.. ( Ağlamaklı )

Dondum kaldım , o kadar bağlı değildim aileme ama hiç bilmediğim bi yer hiç tanımadığım insanların oldugu yerde ailesiz kalmıştım
Mantıklı düşünemiyodum Nerdeler? Nasıl diye sordum telaşlı telaşlı. Anlatmaya başladı ;

Bugun köyün meydanında akşam yemeği yiyorduk işte , yemek bitince bi kaç saat hasret giderildi muhabbetler edildi sizinkiler
sen meraklanma diye eve dönmek için kalktılar 1 saat önce. Bizde onlardan sonra biraz daha oturup dağılcaktık babam.. babam
buldu aileni heryer kan içindeydi lejyon ( ağlamaya başlar )

Ben: Nerdeler yanlarına zütür beni.

ilk gecem böyle mi geççekti? Uykusuz? Köyün ıssız bir yerinde onlarca insan toplanmış girdim aralarına yerde annemle babamın
cesetleri duruyordu iç organları bile.. Napcağımı bilemedim çöktüm yerime köydekilerin ailemi gömmesini izledim
Köyün mezarlığı bile küçücüktü dıbına koyim.. Ağaç bitmemiş simsiyah toprak sadece ve mezartaşları..
Orda duramadım bile nefes darlığı çekiyodum evime dönerken farkettim ki esmer kız .. Yanımdaymış bunca zaman
Yolda yürürken aklıma geldi ve
Ben : Adımı nerden biliyosun?
K : Annen söylemişti seni anlattı bugun bize insanlarla cok konuşmazmışsın evdende fazla cıktıgın yokmuş
Ben : Evet, ısınamadım bir türlü insanlara.
K : Ben yanında olucam ama

( Kızların en büyük yalanı arkadaşlar ama o anlık kanıp inanıyorsunuz... )

( dıbına koyim ailem kanlar içinde hayvan saldırmış gibi ölmüş kendi kendine değil? Olay nasıl oldu? Herşey yavaş yavaş dank ediyordu?
Ben : Bu nasıl olmuş olabilir kim öldürmüş olabilir neden öldürmüşler?
K : Bilmiyorum ama babam kurtlar demişti annenle baban ilk değildi.. üzgünüm.

Evin önüne geldik
Ben : Nasıl uyuyabilirim ki.. Korkuyorum
K : Eğer istersen bize gel babamla tek yaşıyoruz benimde annem yıllar önce öldü , babamın dediğine göre kurtlar..