Neyse ben baslayayim ilk parti yazayım siz de gelirsiniz heralde

---

Başlamadan önce kendimden bahsedeyim ben kim miyim?
Dinine bağlı bir ailede yetişmiş derslerine düşkün çoğunluğun yakışıklı olduğumu söylemesine rağmen benden hoşlandığını öğrendiğim kızlar olmasına rağmen derslerimden geri kalırım diye lise bitene kadar kimseyle çıkmamış hatta benden hoslananlari bilerek sogutmaya calismis bir fen liseliydim.Bu okuyacaginiz hikayede üniversitenin değil de sevginin insanı nasıl değiştirebileceği.

Lys den çıkmış iyi bir üniversite de tıp fakültesini kazanmıştım. Ailem ben herkes çok mutluydu.Ve sözlükteki yazarların yarısının hayatını giben izmirde kazanmış olmam işin tuzu biberiydi.O yaz kendime iyice çeki düzen verdim son sene kilo almıştım 1.86 boyundaydim. Kilom ise 90 a yaklaşmıştı.Bir spor salonuna yazildim ilk başta sadece kilo vermek için koşu bandı yuzme vs gibi aktiviteler yapıp basket oynadıktan sonra yaz sonu 1.88 boy 82 kiloya düşmüş az da olsa kas yapmıştım. Gelecegimin parlak olması umudu ile izmir biletini uninin açılmasından 2 önceye aldım. Ailemle doya doya konuştum.O gece iyi bir uyku çekmek için erkenden uyudum yarın yolları izleyerek gitmekti niyetim çünkü.

Sabah annemin sesiyle uyandım hazırlan baban aşağıda bekliyor diyordu. Valizimi aldım annem eşyalarımin tamdıbını gece yeniden yerleştirmiş içine hepsi düzgünce durulmustu. Gulumsedim öyle görünce. Sarj aletini de valizin içine atip babamın yanına indim. Annem de benle beraber arkaya bindi öne binmemisti. Otogara vardık yazın yerlesecegim yurdu zaten gidip görmüştük.Bu sefer yanımda gelmeyecekti ailem yani tek başıma gidip yerlesecektim. Otogara gelince annem başladı ağlamaya onu öyle görünce ben de dayanamadım göz yaşlarım akti. Babamin bile o dag gibi adamın bile gözlerinin dolduğunu gördüm yanağındaki islakligi siliyordu.Zor da olsa ikisiyle de vedalastim. Otobuse bindigimde annem hala ağlıyordu. Bense izmir\'e doğru yola çıktım...