eskisinden daha fazla yıpratıyor artık beni yalnızlık. okul bitince insan sevinir normalde ama ben daha çok karamsarlaşıyorum. evde 24 saat oturuyorum. dışarı çıksam, gidecek kimsem yok. 1 tane birlikte gezecek arkadaşım yok. tek başıma yollarda dolaşmak gerçekten çok can sıkıcı. o kadar yalnızım ki sokağın karşısından beni gören biri bile anlayabilir ne kadar yalnız olduğumu. yalnızlığın en kötü yanı özgüvenin ve egonun paramparça olması. sanki benliğim her geçen gün yok oluyor. artık kızamıyorum, sinirlenemiyorm bile kimseye. gücüm kalmadı. öyle ürkek öyle yalnız öyle dertliyim ki, inanın yarın öleceğimi bilsem dehşet bir huzur kaplar içimi.