ayrılık

naptiniz lan bu baslikta, sayfa sayfa dert yazmissiniz. ben dert yazmayacagim, bazilari gibi edebiyat da parcalayamayacagim, oyle yeteneklerim yok cunku. duz bir herifim. cok fazla ayrilik da yasamadim zaten ama yasadigim 1-2 tanesinden edindigim dersleri ve cikarimlari yazacagim simdi buraya. evet beyler bayanlar, nedir ayrilik? temelde iki seyin/kisinin birbirinden ayrilmasidir. aileden de olur, arkadastan da, sevgiliden de. ama temelde ayrilik dedigimiz zaman akla sevgili ile olan geliyor o yuzden ben de ona degineyim istiyorum. en baslarda cok can yakiyor haklisiniz, eliniz gidip duruyor telefona. yazmak konusmak istiyorsunuz, sanki o kisi olmazsa yasayamayacakmissiniz gibi. neden? cunku tum hayatinizi 5-10 gun once bile onun ustune kurmussunuz, hayatiniza oyle devam ediyorsunuz da ondan. o olmasa her sey yikilacak, yaptiginiz tum planlar elinizde patlayacak ve yasamanin anlami yokmus gibi. guzel bir muzik duydugunuzda akliniza geliyor, onunla dinleseydik ehe ehe. guzel bir sey iciyorsunuz, keske burada olsaydi birlikte icseydik. ama o yaninizda olmuyor, ayrilmissiniz cunku. kendi basinizasiniz artik. tek basinizasiniz. her seyi tek basiniza yasiyorsunuz, guzel sarkilari da tek basiniza dinliyorsunuz guzel seyleri de tek basiniza iciyorsunuz. peki ne yapmak gerek bu duruma gelmemek icin? kimseyi hayatin merkezine oturtmamak gerek. herkes kendi basina bir birey, karsinizdaki kisiyi sevin, opun, koklayin. ama hayatinizin merkezine almayin kim olursa olsun. evet bencilce ama bu duruma gelmemek icin once ben, sonra o demek gerekiyor. sonra gelip gelip aglarsiniz bu baslikta.

realistik duygular rekords sundu.