Bu cümlelerin hangi kitaba ait olduğunu bilen var mı??

‘Öyle demeyiniz leydim. Hem insan denen mahluk, içinde bulunduğu bedeni seçme şansı var mıdır? Bakmayınız gözlerinizi kısıp öyle tiksinerek. Aşktan dem vurup sakın onlar adına kahrolmayınız leydim.’’
‘‘Fakat…çirkinlerin şanssızlığına üzülmelisiniz lordum. Gözün hoşlanmadığı bir bedenin içinde nasıl bir ruh barınır, kim umursar ki bu gerçeği? Kim kendi ihtişdıbının yanına derinlerinde hazineler taşıyan bir bedbahtlık yakıştırır?’’
‘‘Size katılmıyorum. Ve hatta tam aksine inanıyorum. Çirkinler, mevzu bahis aşksa şanslı kişilerdir. Şaşkın şaşkın bakmayınız öyle. Doğruyu söylüyorum. Örneğin sizin fevkalade güzelliğiniz vesilesiyle ‘‘seni seviyorum’’ dendiğini eminim çok kez duymuşsunuzdur. Yüzeysel bir maksadı gizleyen, bayağı, içi boş ve hissizce sarf edilmiş basit bir kelam. Oysa… Oysa bir çirkin duysaydı aynı kelamı, maneviyatının ağırlığını ve içeriğindeki ayrıcalığı hisseder, gerçekliğinden zerre şüphe duymazdı. Çünkü seven kalbin gözleri kör kıldığını bilirdi.