Bir anda kendimi sefil halde buldum, duşun altında soğuk su üstüme damlıyordu kendime geldiğimde zil çalıyordu.
Kapıyı açtım ve aile avukatımız "babanız bütün malları size bıraktı" demişti. Daha cenaze olmadan ne acele bu diye düşünürken avukat "bütün çantaların üstünde bilgiler mevcuttur, ben işi bırakıyorum" dedi ve çıktı.
3-5 çanta vardı birisinde sadece tapular birisinde ise sadece anahtarlar vardı.
Aklıma bir anda dank etti. Benim artık herşeyim var demiştim...

O kafa ağrısıyla uyumuşum uyandığımda güneş yeni yeni çıkmaya başlamıştı. içeriden heyecan ve korku içinde bir ses geliyordu. Tüm gün açık olan TV "Türkiye hava ve deniz sahasını kapattı artık zombiler gerçeğe dönüyor. Bütün dünya sahalarını kapatıyor. Hindistan ve iran duvar yapımına başladı." bu sözleri duyduktan sonra kafamdaki ağrı 5-10 katına çıktı. Sanki ayyaş bir adammış gibiydim. Masanın üstünden telefonuma baktım ve 100 küsür cevapsız arama bu durumda babamın cenazesini düşünemezdim. Hemen en yakın arkadaş grubumu aradım ve hemen evime gelmelerini istedim artık hayatta kalma başlıyordu...