yazmak geliyor içimden ne yapayım

deminki bizim mangalci ecderha gitmiş, yerine bir insan gelmişti. kanatları, pençeleri, kuyruğu, pulları kayboldu derken bildiğin insan oldu lan. saçları siyah, gözleri yeşil, teni ise hafif kırmızı ve pütürlüydü. biraz düşündüm de ecderhayı andırıyordu aslında. gözlerim fal taşı gibi açılmış, ayaklarım yerde geri geri gitmeye başlamıştı. nefes düzenim kalmamıştı ve her yanım titriyordu sonuçta hergün insana dönüşen ecderha görmüyorum değil mi?

- bu ne? bu ne lan bu ne dıbına koyayım bu ne?NESiN SEN LAN?

- bak dur bi

- uzak dur lan UZAK DUR

- ya anlıyorum tuhaf biraz da-

- sakın yaklaşma yersin tepiği... GERi DUR GERi

- yeter lan yeter. yarım saattir ne tekrarlıyon kodumun salağı? insanım ve ecderhayım ne var bunda lan? dönüşüyorum kafama göre, kurtardık işte bir sakin ol ya

- hay ebeni gibeyim UZAK DUR

şuursuzca sayıklarken birden bayılacak gibi oldum. karşımda bir yaratık vardı ve aklım almıyordu. ya sadece sokağa çıkmıştım, buraya nereden geldik? tam karşı atağa geçecekken ayak sesi duydum. biri dalların üstüne basmıştı. ecderha bey yola doğru seslendi

- Bay Cerrah? sen misin? acele et azıcık hade

- tamam tamam geldim yetiştim

beyaz önlüklü, steteskoplu, doktor kılıklı bir adam yaklaşmıştı. elindeki çantayı alel acele yerde açıp içinden malzemeler çıkardı. şaşkın şaşkın bakarken bana doğru yaklaşınca anında savunmaya geçtim. bir dizi ittirip kalktırmadan, verilen çetin mücadelelerden sonra üzerime bir şişe sıvı fırlattı.

- LAAN NE YAPTIN LAN BU NE SEN KiMSiN

- cerrahım genç adam, bay cerrah diyebilirsin. biraz yakar o sıvı ama-

- AHH...

her yanım yanıyordu ve yaralarım halay çekmeye başlamıştı. yerde acı içinde kıvranırken bay cerraha doğru savurduğum yumruk da havada asılı kalmıştı. gücüm tükeniyordu ve yerde baygın yatarken aşağıda, gölün kıyısında bir çift göz taa oradan bana bakıyordu. o parlayan sarı gözler, tehlikenin sinyaliydi ama maalesef derin uykuya çoktan dalmıştım.

devamı yarına aq gözüm gibildi

(bkz: baycerrah)