Aracımız birden durdu. Nerede olduğumuzu anlamak için dışarıya doğru baktım.
Büyük bir sitenin önünde durmuştuk.
Batı'ya döndüm "Neden buradayız?"

Batı, başını Zambak'ın dizelerine koymuş ve gözleri kapalı bir biçimde cevap verdi "Biraz önceki adam için buradayız.," dedi

"Ha? N'olmuş ki o adama?" dedim afallamış bir biçimde.

"Dediğim gibi," dedi Batı gözlerini açarak" bu işin sonunda her şeyi öğreneceksin."

Bu cidden sinir bozucu bir durumdu. Ne gibimden bahsediyordu ki lan bu yine?

"Eee, peki şimdi ne yapacağız?" dedim kafamı hırsla kaşıyarak

Batı esnedi ve "Bekleyeceğiz tabii ki" diye cevap verdi.
Yine mi? Saate baktım, nerdeyse on bir buçuk olmuştu. Saatlerdir oradan oraya dolanıyorduk ve ben hâlâ bir tak öğrenememiştim.

"Eğer beklenmektwn sıkılacaksan tam oturduğun koltuğun altında dergiler ve kitaplar var. Ya da uyuyabilirsin."

Yemin ediyorum, bu adamın gevşekliği sinir bozucuydu. ama yapacak bir şey yoktu. Sonunda biraz dinlenmeye karar verdim ve gevşemeye çalıştım içerideki sıcak havanın da etkisiyle yavaş yavaş uyku moduna girdim ve sonunda uykuya daldım.