Alo sözcüğünün çıkışı, aslında taaa Alexander Graham Bell'e uzanıyormus

 Graham Bell telefonu icat ettiğinde bu aleti bir süre denemek için sevgilisiyle kendi evi arasına hat çekmiş. bir yandan da yeni icadını geliştirmek için yoğun çalışıyormuş. sevgilisinin adı Allessandra Lolita Oswaldo imiş. Bu sevimli kız evde canı sıkıldıkça Graham Bell'i arıyormuş.

 Bell atölyesinde telefon çalınca arayanın allessandra lolita oswaldo'dan başkası olamayacağını bildiğinden, telefonu açar açmaz "allessandra lolita oswaldo" diyormuş. ancak genç kız o kadar sık aramaya başlamış ki; bell, zamanla sevgilisine adını kısaltarak hitap etmeye başlamış. telefonu her açışında "ale lolos" diyormuş.

gelin görün ki; bell'in işleri uzuyor, sevglinin zırt pırt aramaları bitmiyormuş. allessandra lolita oswaldo iyice baymaya başlayınca bell artık telefonu sevgilisinin adını iyice kısaltarak "alo" diyerek açmaya başlamış.

 Graham Bell'in amacı telefonu tüm kente yaymak ve dünyaya bu müthiş icadını tanıtmak olduğundan gece gündüz atölyesinden çıkmaz olmuş, artık sevgilisine ilgi göstermiyormuş. sonuçta allessandra lolita oswaldo bilim addıbını çalışmalarıyla baş başa bırakıp onu terk etmiş. graham bell, allessandra'nın onu terk edip gittiğini ancak hayallerini gerçekleştirip telefonu tüm kente yaydığında fark edebilmiş. büyük bir hayal kırıklığı yaşayan bell, o günden sonra sevgilisinin bir gün onu arayacağı umuduyla telefonun başından ayrılmamış ve telefonu her açışında büyük bir ümitle "alo" demiş. ama her seferinde karşısına icadını kutlayan bir kent sakini çıkmış. icadın sahibi "alo" dediği için tüm kent halkı telefona cevap verirken "alo" demeye başlamış. ve bu gelenek böyle sürüp gelmiş ... yak AMK yak