Meğersem ölmemişim, öldüğümü zannediyordum.
Ölümden döndüğüm için hastanede kalmak zorundaydım. Bu süre içinde inek kokulu peynirimi yiyemiyordum, hastanedeki yemekler haricinde başka şeyler yedirmiyorlardı. Sonunda eve geldiğimde, dolabı büyük bir hışımla açtım ve ağzıma inek kokulu peynirden soktum. Yaşamak buydu.
Sinirlerimin gevşediğini hissediyordum.
Yolda, muayenede karşılaştığım kızla karşılaştım. Acı acı gülümseyerek küçük pipimle ilgilenmek istediğini söyledi yine. Acı acı gülümsedim ve koşarak kaçtım.
Evet, şimdi güvende olduğuma göre, Manqa ve Model dinleme zamanı, hım hım. Evet.