insanoğlu gözünü açtığından ölene kadar soyadını taşıdığı bir ailenin üyesi kabul edilir.(Anne-Babası hayatta olmayan, bilinmeyen vb hariç)
Bu aile bizi 1 aylıktan 100 yıllığa kadar sahiplenir, bakar.Peki sizce aile insanın gücü mü? Yoksa güçsüzlüğü m? Hiç ailem olmasa şu kadar rahat olurdum sadece param yok diye bu ailedenim diye düşündüğünüz oluyor mu? Benim hergün aklımdan çıkmayan şey bu.Sahi ya aile olmadan gelir kaynağınız olsa kendi eviniz kendi eve giriş çıkış saatiniz kendi çevreniz olsa daha mı kötü olur, sürekli birine hesap vermek zorunda kalmak birine boyun eğmek anne babanın sizi aşşağılamalarına kulak tıkamak mecburi şekilde insanın karakterini zedelemez mi? Ailedeki kavgalar yeri gelince gelen şiddet bir insanın pgibolojisini alt-üst etmez mi? Günümüzde artık türk filmlerinde olan aile tabloları yok ne yazık ki,sahi ya kaç kişi parasını 16 yaşından itibaren kendi kazansa kendi evi olsa babasına itima eder? 1 mi ? belki 2 tabi söylediklerimiz her anne baba ya da her genç için değil ama bazen sadece düşünüyorum ailem olmasa 15 yaşındayken evden ayrılsam bu 10 yılda hayatım çok daha farklı olur mu? Ya da üniversite kazandığımda şehir dışında gitsem daha ayakları yere sağlam basan bir insan olur muydum? Oluyor mu sizde de böyle şeyler