panpalar ben yalniz yasayan, iki uc gecede bir hayal gucu vasitasiyla osbir ceken, bunu da bir meziyet sanan kendi halinde bir dalyarakim.
gecen hafta isten gelirken mahallede beni pek seven bi teyze telefon numarami istedi, ben de bi kagidin arkasina yazip verdim. gecen aksam torununa aratti, eve davet etti gittim cay falan derken bombayi patlatti; mahalleden bi tanidigin bi kizi varmis yasi yasima uygunmus burda ogretmenlik yapiyormus, huyu suyu pek temizmis falan, bir de nerden bulduysa bir duzine fotografini bulup indirmis torununun telefonuna, onlari gosterdi tek tek. kadincagiz baya ugrasmis anlayacaginiz. o gun "dusuneyim" diyip kactim ama simdi de kendi kendimi 'acaba mi lan' demekten alikoyamiyorum.

ne dersiniz?