her gün aynı şeyleri konuşup, aynı şeylere gülebilirdim seninle. aynı yolu yürüyüp, aynı kalp atışlarımla sarılabilirdim sana. gözlerine bakıp en güzel hayallere dalabilirdim mesela, bakışlarımdan bir dirhem eksilmezdi sevgim... bıkmadan usanmadan ne kadar güzel, özel olduğunu anlatabilirdim sana, söylediğin hiçbir kelimeyi unutmaz, yaşadığımız anları anlatır dururdum ilk heyecanıyla.

keşke.. keşke sen de tutabilseydin o sıcacık kalbinde masumane sevgini. keşke hayat içtiğimiz kahvelerin kokularında, salınmış saçlarının omzuma bıraktığı hediyede kalsaydı. ve sen değişmeseydin sevgilim.