askerlik

bugun doneli tam bir yil oldu. benim askerligim kisa donemdi ve cok hareketli gecmedi. sakin bir bolgedeydim. bol bol dusunecek, ic dunyama odaklanacak vaktim oldu. kendimi butun insanlardan soyutladigim bir zaman dilimiydi askerlik donemim. hayatimdaki herkesin ne kadar icten pazarlikli, riyakar ve cikarci oldugunu fark ettim ben bu surecte. iyi yanlari sadece bununla sinirli degildi, kuru bir yaprak gibi oradan oraya suruklendigim, bir turlu duzen tutturamadigim, yasamayi beceremedigim hayatim duzene girdi askerlik donemimin son 2,5 ayinda. yattigim, kalktigim, yemek yedigim saatler belliydi. tam insan gibi hissetmeye baslamistim, askerlik bitti. kimsenin gidecegimi bile sanmadigi askerligi ben herkesten once yapip dondum. dondugumde degistigimi soyleyen onlarca kisi oldu, hakliydilar da. askerlik bana bazi konularda olgunluk katti. neyse, bu da boyle bir animdir. anmak istedim. hepinize hayirli tezkereler.