daha sonra yaz aylarında krize girdim. dayımın arkadaşının yanında çay ocağında çalışıyodum karaköy çarşıda enstrümancıların olduğu sokakta. patronun adı murat bu adam beni bu bataktan kurtaran kişi. oğlu yüksek doz eroinden ölmüş. neyse buralara daha var...

adamla üç buçuk aylık süre boyunca baba oğul ilişkisi kurduk hala görüşürüm ihtiyaçlarını gideririm babamı hiç hatırlamıyorum ama babam gibi severim saolsun sahip çıktı bana... neyse ben murat abiden çok kullanmak istediğimde hem borç alıyorum maaştan kesiyor hem de izin alıyorum. zaten işleri iyi hayrına almış dayımı kırmamak için ben sadece çay demleyip dolduruyorum o da siparişleri zütürüyor (çaycı diyip geçmeyin işlek bir yerde tek çaycıysanız ve yerel esnaf tarafından seviliyosanız o esnaf sizi zengin eder) neyse canın ortamından tanıdığım bi yedikule çocuğu var adı burhan. can kuzeniyle hollandaya tatile gitmişti bizde takıldığımız zaman ikimiz takılıyoduk... bi gün bana eroin teklif etti