Bugun annemin vefatının 1.yılı insan alışıo ama unutmuyo be ilk zamanlar beni derinden çok etkilesede hayat şartları birazda alıştırdı beni hergün eve giderken elim telefonda annemi aramaya gidio birşey lazımmı diye hergün o evin kapısını bir ümitle açıyorum acaba evdemi annem diye ulan bazen bağırıyorum neden diye doymamışdım annemı koklayıp sarılmaya dizinde uyumaya ah be annem seni çok gezdiremedim özür dilerim insan hep kaybedince anlıomuş elindekin değerlerini affet anne beni seni çok seviyorum çok özlüyorum