kalmaya başlıyor gibiyim. tek bir dostum kaldı. sağlam bir arkadaş grubundan umudum kalmadı. bir kaç tane yapmayı düşündüğüm bir şey var. kendime saygım olsa da yalnız kalmaktan pek hoşlanmıyorum. daha önce yaşadım. düşünmemek ve hayatımın onlara bağlı olmadığını bilsem de insanı biraz üzüyor ve geriyor. bunları yazmam, paylaşmam lazım. önerisi veya anlatacağı olan varsa dinlerim. okuyup geçene iyi geceler *