keşke sadece 3 gün sürseydi ağlamam
bakamadım çünkü yerlerinden sıçradı gözlerim
incesin
ama ben avcumda sıkarak parçaladım bardağı
serçelerin kanları damlıyor dudaklarımdan
göz yuvalarım öyle boşaldı ki inceliğin de yetmez artık doldurmaya

tenim büsbütün kardan olma artık
ellerin değecek olsa bana eritir sıcaklığın
çiçekli dağlara çiçeklerini iade edip çiçeksiz dağlarda yaşamak zamanıdır bu zaman
2.80 uzanmışken bütün samanyolunu boşaltsalar bağrıma
sanmıyorum beni avutabilsin
şimdi sana bakabilmeyi ne de çok isterdim
kalabalık gözlerindeki kalabalığa dahil olmasam da
seni ağlattığım için utandırıyor beni bütün dünya
valentina ve çekik gözlü kadın komandolar savaş ilan etti bana

sen ağlarken azığımız boğazımızda kaldı
sen ağlarken ağaçlar terkediyor toprağı
ağlıyorsun, ihanetime karşı şavkıyor bıçağım
bıçağımı bilirsin sevgilim, üzerine düşmek üzereyim

"bir şehrin uzak semtleri gibi" gözlerin
üzgün, kara, ayaklanmaya hazır
tüm bedenim parçalansın, yeter ki katılayım onlara
onlara katılayım da yeter ki, tüm mermileri alırım göğsüme
seni alamadığım için çağıldıyor her yanım
sıkılmış yumruklarımı vuruyorum duvarlara
ellerimden akan kanla yazıyorum yazıları
çocuklar birbirlerinin ellerini bıraktı
heyecanlı da değiller zaten
gözyaşların da onları yakar hem
bir ara çocukları da öldüreceğim