sosyal fobi

Üniversitede amfide benim gibi tek başına oturan birisi var.
Adam kafayı hafiften sıyırmış, kendi kendine konuşuyor, kendi kendine saçma sapan şarkılar söylüyor, kendi kendine gülüyor. Yine de ders sırasında 400 kişinin içinde hiç çekinmden parmak kaldırıp profesöre sorular soruyor vs.

Gerçekten onun gibi olmayı çok isterdim. Kimsenin kendisi hakkında ne düşündüğü umurunda değil.

Onu gözlemleyerek en azından biraz cesaret topluyorum. Ama 2 gün sonra sönüp gidiyor.
Bu hastalığı deliliğe çevirmenin bir yolu yok mu amk ?

Cidden şu herifin kafasını yaşayabilmeyi çok isterdim. Yalnız ve bakir ölecek olmak umrumda değil.