Abimle girdiğim bu hayat mücadelesinde ondan çok kazanır olmuştum, ama atladığım bir şey vardı. O hala akşam yemeğinde evde, ben ise her boş zamanımda bir yerlerdeydim. Babamı 2-3 gün hiç görmediğimi hatırlıyorum. Tabi doğal olarak bu sorun oluyordu… Annem çok söylenirdi, babam ise kısa ve öz.
- zütünü mü gibtiriyor bu dıbına koduğumun dölü ne yapıyor bunca zaman dışarıda anlamıyorum ki ?
- Anasını gibtiğim evin yolunu buldun mu sonunda ?
- Aç mısın it oğlu it ?
Tüm küfürler bir şekilde garip anneme gidiyordu ama yine de koyuyordu insana.. Artık benimle ilgili babamın küfürsüz bir cümlesi neredeyse yoktu. Bazen komşuların yanında falan da denk gelince yine aynı tavır..
+ Ooo Mehmet amca nasılsın? Hoş geldin..
- Servisi kaçıracaksın it, gibtir git çabuk..

Hepsinden nefret ediyordum.
+ Aman diyim sevmeyin beni haa, sevgili biricik oğlunuz yeter size.
- Lan adam oldun da biz mi sevmedik seni it ?
+ Bu eve bir tane adam yeter.