Meryemle biraz sohbet ettikten sonra telefon numarasını aldım ve bardan çıktım. Hava kararmıştı, kalacak bir yer bulsam iyi ederdim. Yoldan geçenlere sordum burada motel var mıdır diye.Ve bana bir motelden bahsettiler ancak söylediklerine göre buraya oldukça uzaktaymış ve bir dağın başındaymış.Yol tariflerini takip ede ede sonunda motelin önüne vardım. Gerçekten de ıssız bir yerdi, neredeyse hiçbir şey yok denebilirdi. Gecenin zifiri karanlığıyla birleştiğinde ürkütücü olabiliyordu. Fakat şeytanı görmüş ve hatta onunla konuşmuş birisi karanlıktan mı korkacaktı?
Motelin içine doğru yürüdüm. Resepsiyonda 50 li yaşlarında bir abla vardı.

A(Abla) H(Ben)

A-Hoşgeldiniz beyefendi buyrun.
H- Bir haftalığına oda kiralamak istiyorum.

Gerekli parayı söyledi şaşırtıcı derecede ucuzdu. Kafaya takmadım,ne kadar ucuzsa o kadar iyidir benim için. Odama gittim ve kendimi yatağa attım.
Son günlerde yaşadıklarımı düşündüm.
Bir rüyada mıydım acaba?
ilginç ve upuzun bir rüya.
Olamazdı, her şey gereğinden fazla gerçekçiydi.
Peki ya öldüğümde gördüğüm sonsuz karanlık...
Orası neresiydi?
Cennet veya Cehennem değildi.
Bundan emindim.
Peki nereye gitmiştim ben ölünce?
Kafamı tırmalayan sorular arasında uyuya kaldım.
Sabah kalktım ve üstümü giyinip erkenden dışarı çıktım.Çok şey yoktu bu kasabada, eğlencesiz,tatsız.Tek iyi yanı bar ve Meryemdi sanırım.
Sahiden,
Meryem, ne garip birisiydi.