Biz parkta otururken hava kararmaya başladı.
Zamanı gelmişti çoktan.
Yapmalıydım bunu.
Meryemle birlikte bara gittik.Biraz zaman geçtikten sonra arabada bir şey unutmuşum bahanesiyle dışarı çıktım ve kurbanımı aramaya başladım.Otoparka bardan gelen müzik sesleri sızıyordu.

https://www.youtube.com/watch?v=IiktOs4dLHg

isa yı gördüm.
isa olmalıydı.Birkaç gün önceki barda gördüğüm adam.
Üzülerek öldürecektim onu.
Benzer kişilerdik sanırım.
Öyle hissetmiştim onu gördüğümde.
Onun da taktan bir hayatı vardı.
Benim de.
Ama ben düzeltecektim.
Ve insanlar bazen bir şeyleri düzeltmek için diğerlerini kullanırlar.
Ben de yapacaktım.
Üzgünüm isa,

isa beni gördü ve elini kaldırdı selam vermek için.Boğazına sarıldım.
Sonra onu yere düşürdüm ve cebimde sakladığım bıçağımı çıkardım.
Bağırıyordu ölmemek için.Belli ki korkuyordu ölümden.O kadar şiddetli bağırdı ki.Bir an onu öldürmekten vaz geçecektim.
Ama geçmedim,
geçemezdim.
isa yı bıçakladım.
Dört yerinden bıçakladım onu.
iki kolundan ve iki bacağından.
Bunu niye yaptım bilmiyorum,
Ama her şey planlıymış gibi gözüküyordu.
Oysa rastgele bir cinayetti.
Daha sonra arabanın yan tarafına geçip oraya çöktüm.

Meryem geldi,
gerçek miydi?
Olamaz.
Olmamalı
Hayır.
Hayır!
imkansız!
Meryem cesedi gördüğünde çığlık attı.Sanırım benden geldiğini düşündüğü bağırış seslerini duyup gelmişti.Gitmelisin meryem! Lütfen git.Lütfen Uriel olma!
Lütfen.
Lütfen,
Lütfen!

Sonra bir ışık parladı.Gözlerimi alıyordu ışık.
Uriel...

Uriel Meryemi gördü.Cesedin başında.
Hayır!
Hayır.
Lütfen yapma.

Uriel elleriyle Meryemi kavradı,
Onu boğazından tutup yukarı doğru kaldırdı.
Ve sonra,
ve sonra
Hayır!

Meryemin gözleri kapandı yavaşça.Uriel onu bir çöp gibi kenara fırlattı.Meryem...
Gözlerimden düşen her damla öfkemi bin kat arttırıyordu.
Ve ben hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.

Uriele doğru koştum.
Onu yere devirdim.
Cebimdeki bıçağı çıkardım ve onun gibik kutsal yüzünü soydum.
Boydan boya,
Enden ene.
Sadece gibik bir et parçası kalana dek.
Beni üstünden atıp kanatlarını kullanarak kaçtı.
Meryem,
Meryem!
Meryem!

Meryeme koştum.
Olamaz,
Çoktan
Çoktan,ölmüştü meryem.
Benim yüzümden!
Bir hiç uğruna!
gibik bir melek uğruna!
Meryemin başında saatlerce ağladım.
Cansız bedeni artık soğumuştu.
Gözlerimde dökecek yaş kalmamıştı.
Kapatamıyordum bile gözlerimi.
Meryem,
Hayatımdaki tek güzel şey,
Benim yüzümden!
Benim yüzümden ölmüştü!
Kendimi asla affedemezdim.

Uriel!
Uriel öldürdü onu!
Ben de onu öldürecektim.
Ve böylece belki Meryem rahatlardı.
Hayır.
Her zaman kızgın olacak sana.
Aptal herif!
Öldürttün onu!
Benim suçumdu hepsi...
Meryem,
Affet beni.