lisedeyken bi arkadaşım vardı böyle, ilkokulu da beraber okuduk hatta... direk aklıma o geldi...

merve diye bi kız, daha 19unda... kan kanseri... ailesinde de var... bi sabah gittim okula baktım bu kızın saçlar gitmiş, gözde bi kalem... sapsarı da saçları vardı kızın böyle, upuzun... biz bütün sınıf, kızın moralini yüksek tutmak için yapmadığımız şaklabanlık kalmamıştı... hey gidi günler... kardeş gibiydik lan, birbirimize sahip çıkıyoduk... ama o kadar adam bi merveye sahip çıkamadık...

aynı bela daha önce annesini de almış... biz mezun olduktan sonra mervenin de vefat ettiğini öğrendim... sonra da kuzeni aynı şekilde... 4-5 yıl içinde...

babası okulumuzda müdür yardımcısıydı... adam önce eşini sonra kızını kaybediyo... düşünüyorum da adamın içinde bulunduğu durumu... allah kimsenin başına vermesin...

çok da iyi biriydi ya, hareketli, sevecen, neşeli... delinin tekiydi... hep de zaten böyleleri gidiyo amk, ne kadar işe yaramaz pis herif varsa hepsi burda... alacağın olsun allah...

şimdi yaşasaydı büyük ihtimal öğretmen felan olurdu... kendi gibi fişek gibi çocuklar yetiştirirdi... bu açıdan bakınca anlıyorum ki dünya çok şey kaybetmiş... bazen düşünüyorum da keşke ben geberseydim de o yaşasaydı... aha yıllardır hayattayım, ne halta yarıyom, ben de bilmiyom...

en güzel tarafı da hep güzel anılarla hatırlanıyo yıllardan beri... kaç tanemiz böyle güzel hatırlanıcaz ki alt tarafı... hep şanslıydı zaten, ışıklar içinde uyuyasıca...