/i/İnanç

İnanç
  1. 1.
    +1
    bi otomobil düşünelim ve bu otomobili kendi hür iradesi dışında bi yolun başına koyalım
    yolun ne kadar uzun ya da ne kadar kısa olduğu belli değil aynı zamanda ne kadar düz ya da virajlı oduğu da belli değil .
    fakat yolun sonunda bi uçurum var
    otomobil bu yolda gitmek zorunda
    fakat otomobil de bizde biliyoruz ki ne kadar hızlı giderse gitsin ne kadar benzin harcarsa harcasın ne kadar uğraş sarf ederse etsin yolun sonunda bi uçurum var ve eninde sonunda ordan aşağı düşücek ve patlıycak
    fakat bu yüzden otomobile patlayıcı veriyoruz ve kumandası da kendi elinde . isterse yolun başında isterse sonuna yakın isterse ortalarında kendini patlatabilir . bu durumda otomibin kendini patlatıp patlatmaması dışında hiç bişey kendi sorumluluğunda olamaz çünkü en başında biz onu kendi hür iradesi dışında bu yolun başına koyduk ve o yolda gitmeye zorladık . burda ki otomobili bi insan metaforu olarak düşündüm aslında . ben bu hayata kendi hür iradem dışında geldim kimse bana şu kişi olarak doğmak ister misin diye sormadı ya da kimse var olmak ister misin diye de sormadı . yolumun ne kadar uzun ya da ne kadar kısa olduğu belli değil fakat şu aşikar k ne kadar çabalarsam çabalayım ne kadar şey başarırsam başarayım ya da ne kadar başarısız olursam olayım yolun sonunda beni bekleyen bi uçurum var ve bu durumda intihar etmek dışında hiç bişeyden sorumlu tutulamam
    ahlaki değerleri işin içine katmadan tamamen basit bi matematiksel bi denklemle düşüncek olursak bugün yediğim yemek farklı olsaydı , dinlediğim müzik farklı olsaydı ,belki tanımadığım biri ile tanışsaydımya da cinayet işleseydim sonuç değişmeyecekti . sonuç :yolun sonunda bi uçurum beni bekliyor
    ve bugün yaptığım şeylerin hiçbirinden de sorumlu tutulamam çünkü dün akşam intihar etmedim
    ve bu kısır döngü hayatımın sonuna kadar devam edicek
    fakat gerçekten öldükten sonra bilincim hiç doğmamışım gibi bi halde iken bu kısır dögünün içindeyken attığım kahkahaların , insanlara duyduğum nefretin , aşık olduğum insanların ya da pişmanlık duyduğum davranışlarımın bi önemi kalıcak mı ?
    bence kalmıycak . bundan dolayıdır ki bir süredir bu kısır dögüden ibaret tiyatronun son bulmasını istiyorum .
    bu tiyatronun başrolü olarak hayatımda bir kez olsun sorumlu tutulabilceğim bir hareketimle , hür irademle yok olup gitmek çok mantıklı geliyor .
    her insan esasen içinde kontrol sahibi olmak ister
    fakat düşününce intihar etmemişsen gerçekten de hayatında kontrol sahibi misin
    yoksa bu yolun başına hür iradesi dışında konulan başka bi araba mısın
    ···
   tümünü göster