Şöyle bir 20 yıl öncesine dönelim mi otuz saniye?
Hatırladınız değil mi o geleneklerin ve adetlerin bolca yaşandığı, küçüklerin saygı da kusur etmediği dönemi?

Şimdi ise günümüze gelelim;
Çocukların teknolojinin esiri olduğu ve saygısız büyüdüğü günümüze.

Adetlerin ve geleneklerin yaşandığı ve artık sadece yaşlıların değil gençlerin de "nerde o eski bayramlaar ?"dediği günümüze.
Tecavüzlerin, tacizlerin arttığı saplantılı ve pgibolojik sıkıntılı insanların çoğaldığı günümüze.

Kadın cinayetlerinin tavan yaptığı günümüze.
ilme katkı sağlayan insanların öldürülüp intihar süsü verildiği günümüze.

Ateizmin, görüş değil moda ikonu olduğu günümüze.
Din adamlarının bile suçlu olduğu, dinle alakası olmayan saçma sapan şeyler ortaya attığı günümüze.

Özentilerin bile masum olmadığı günümüze.
Duyguların yok sayıldığı, bencilliğin öncül olduğu günümüze.

Dindar insanların yobazlaştığı, zıt insanların ilimleştiği ama ıkisinin de birbirini hor gördüğü devire.
Kara mizahların çokça boy gösterdiği, ciddiyetin azaldığı devre.

Adaletin adalet olmadığı günümüze.
Eleştirilerin kararsız,net olmadığı ve haddinden fazla olduğu günümüze.

Yavaş yavaş tüketiyoruz insanlığı. Peki kimin suçu bu?