PART 11

Kolilere doğru ilerledim, ilkinin içinden benzinlikte faturalara dair bazı belgeler vardı, benzin alışveriş işlemleri , tanker girişleri vs. işte
Kısacası benim için kağıt yığınından başka bir şey değildi. Hemen yanındaki ikinci kutuda da sonuç değişmemişti , Bir yandan talihime sövüyor bir yandan da biraz ilerdeki 3. ve son kutuya doğru ilerliyordum, bundan da bir şey çıkmaz ise sadece bir kaç mermi için

-Tabiki silahın içinden mermi çıkar, onlarda 7.62 olursa-

Parmağımı kaybetmiş olacaktım, O kutu benim son şansımdı , son yaşadıklarımdan sonra en az 1 ay dışarıya çıkamazdım, acıdan ölüyor eve gidip kendimi ağrı kesicilere atmak istiyordum. Oğlum ise kilitli şekildeydi. Gerçi daha uyanmamış olmalıydı.

Son kutu sıkıca bantlıydı , biraz önce parmağımı kestiğim bıçakla bantları açıyordum şimdi, bir yandan da şaşırmıştım, Tüm bu yağma ve karmaşadan sonra kapalı bir paket görmek ilginçti.
Kutudaki bantları söktüm, artık koliyi açmaya hazırdım, bunda bir şeyler olabilceğini hissetmiş, kalbim bu sefer güzel bir heyecanla hızlanmıştı.

Ve kutuyu açtım...

-Çeşit çeşit lokumlar, ev yapımı domates ve biber püreleri ,
şerbetler, peynir tereyağı , turşu , erişte , pastırma ve bir de not -

içi berbat kokuyordu , sanırım içindeki peynir ve tereyağı bozulmuştu, ben ise çocuklar gibi sevinçliydim o an...
Bozulan peynir tereyağı ve püreleri atıp diğerlerini hızla çantama doldurdum , en alttaki not ise dikkatimi çekmişti.

Aldım ve okumaya başladım , notta şunlar yazıyordu

\"Sevgili, oğlum
Bu zor günlerde çalışmak zorunda olduğunu biliyorum ama nolursun kendini koru , insanlar burada marketlere saldırmaya başladı , size de gelmelerinden endişeleniyorum, bunları senin için hazırladım. Kendini ,eşini ve torunlarımı koru. Bizleri merak etme , ben iyi durumdayım, baban ise bildiğin üzere hala hastanede
Umarım eski güzel günlerimize tekrar geri döneriz, telefonundan sinyal alırsan mutlaka bana ulaşmaya çalış ,
Eğer bir daha görüşemezsek seni her daim sevdiğimi bil oğlum , kendine dikkat et
Annen\"

Notu okurken gözlerim dolmaya başladı,
Karım , kızlarım ve onların bana emaneti olan oğlum aklıma gelmişti.

-Karımı ve kızlarımı 3 yıl önce bir trafik kazası sonucu kaybetmiştim , 2 yaşındaki oğlum o gün hiç susmamıştı. Sanki olacakları biliyormuş gibi sürekli eziyet etmiş ve bizimle bir türlü gelmek istememişti.
Babamların ısrarına dayanamayıp oğlumu orada bırakmıştık, akşama dönecektik sözde.
Karım kaza yerinde hayatını kaybetmiş, kızlarım ise hemen yoğun bakıma kaldırılmıştı, benim ise şans eseri sadece bacak ve kolumda kırıklar omzumda ise büyük bir yarık oluşmuştu , o demir parçası biraz alta kayıp göğsüme girse ben de onların yanında olacaktım, şimdi
Beni de olay yerinde ilk tedavimi yapıp hastahaneye zütürdüler, hastahaneye gittiğimde ve ailemi sorduğumda önce biraz sakinleştirici verdiler,her şeyi anlamıştım ama sakindim , berbat bir durumdu bu o hastahaneyi o an yıkmak istiyordum ama kuş kadar hafiftim. Ağlıyordum sadece durmaksızın ağlıyordum... -

Ve ağlamaya başladım. Belki onlarca kişiyi öldüren , bir aileyi yok eden ben şu an hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.

Part 11 Sonu