O zamanlar her şey çok güzeldi. Masallardaki kadar olmasa da yine de iyi bi çocukluğum vardı. Durumumuz iyidi. Babam ziraat mühendisiydi . Kendi şirketi vardı ve Allaha şükür iyi kazanıyordu. Arada bir iş seyahatine çıkardı. Ben, abim ve annem haftada 3 gün yalnız kalırdık. Babamla aramda bi sorun yoktu yanlış anlaşılmasın ama yine de babalığını hissedemezdim pek. Bilmiyorum belki de babasından yeterli sevgiyi görmediği için bize de gösteremiyordu. Babalığın sadece para kazanmak olduğunu düşünüyordu. ihtiyaçlarımızı karşılıyordu bizi kimseye muhtaç etmiyordu sağolsun ama yine ekgib gibiydi. Bu yüzden o 3 günü iple çekerdim. O kadar seviyodum ki abimle annemle zaman geçirmeyi. Yer yatağı kurup beraber sohbet etmeyi. Kasetçalardan müzikler dinlemeyi..