Sabah zilin çalmasıyla uyandım. Söylenerek kapıyı açtığımda Lamiya karşımda dikiliyordu. Üstüne mavi bir tişört göğsünün çatalını hafifçe belli ediyordu. Yüzündeki o solgunluk ve durgunluktan eser kalmamıştı. Gülümseyerek günaydın bu sabah aldım diye üstünde iki üç tane simit olan tabağı uzattı. Böyle kuru kuru da olmaz ama çay yaparsın artık dedi. Öyle deyince çaydanlık bile yok diye sessizce iç geçirip gülerken tamam gel ben demledim zaten dedi. Sesimi ben bile zor duymuştum nasıl anladı diye şaşırdım. Yok rahatsızlık vermeyeyim çocuklar falan rahatsız olmasın deyince hafif bi kahkaha attı. Gel çocuklar da seni görmek istiyodu zaten dün bahsettim komşu geldi diye ısrar edince hiç olmazsa çay içerim diyerek karşıya geçtik. Lamiya eğilip ayağıma terlik verdi. Gözlerim öylece önüme serilen göğüslerine kaydı. Eğildiğinde tişörtünden yarısına kadar görünüyordu. Dün bol bir kazak giydiği için böyle güzel göğüslere sahip olduğunu farkedememiştim ama şu an her şeyiyle karşımda duruyordu. Altında da bol bir eşofman vardı. Gir bak çocuklarla tanış demesiyle irkildim. Eşi de içeridedir diye ürktüm. içeri girdiğimde oda bomboştu. Arkamı dönüp kimse yok demeye kalmadan bir kahkaha daha duydum. Bak gördün mü çocukları şimdi dedi hafif gülerek. Yalnızsınız kusura bakmayın bilmiyodum dedim. Mutfağa geç hadi masa zaten hazır çayı koy dedi.