Odanın içi Lamiya'nın kokusuyla dolmuştu. Gözlerim ikide bir pürüzsüz bacakları ve yaşına rağmen hala sarkmamış dolgun göğüslerine ilişiyordu. Dikkat ettiğimde ayak bileğinde halhal olduğunu farkettim. O derin düşüncelere dalmış gözlerle odanın bir köşesine bakıp kalmışken ben de git gide daha da hoşuma gitmeye başlayan güzel yüzünün ayrıntılarını, göğsünü ve bacağını izliyordum. Bir kez daha göremeyecek gibi her anını izleyip kaçırmamaya gayret ediyordum. Ancak düşünceli yüzünden tebessümün yavaşça kaybolduğunu ve yerini yine durgunluk ve burukluğa bıraktığını farkettim. Kafasını yavaşça bana çevirdi. Kafasındaki havluyu çıkardı ve kenara koydu. Islak saçları omzunun üstüne dökülüyordu. Yüzünde net bir ciddiyet belirmişti. Bacağı, ayak bileği, hafifce görünen göğsü, ıslak saçları ve güzel yüzüyle içimi kavurmaya başlamıştı. Oturduğun koltuğu bilerek çöpe atmadım biliyo musun diyerek derin sessizliği bozdu. Niye atasın zaten abla deyince kaşını kaldırdı hafifçe. Sonra yavaşça cumlemin sonuna Lamiya koydum. Aferin diyerek yüzündeki ciddiyeti bozmadan hafifçe tebessüm etti. O koltuğun üstünde olanları görünce bir daha oturmadım oraya biliyo musun dedi. Şüphelenmeye bir yandan da korkmaya başladım. Her gördüğümde aklıma yaptığım aptallık gelir ama onu hala orda tutuyorum çünkü bana intikamımı hatırlatıyor dedi.