Safiyenin Elifin ve abisinin gözü önünde annesini öldürdü.
Demesiyle şok içinde kaldım, neye uğradığımı şaşırdım, sanki koşarken bir anda duvara toslamış gibi oldum. Beynimin içi kaynıyor gibiydi, tansiyonum düştü o an sanıyorum ya da yükseldi bilemiyorum..
Abisi? Onun adı ne? diye bir soru çıktı ağzımdan sadece.
Cem abisinin adı. (Böylece cem kim sorusunun da cevabını almış oldum)
Annesi mezarda babası hapiste. Daha 12 yaşındayken herşey gözünün önünde olmuş bitmiş.
Amcasına vermişler önce abisiyle kardeşini. Amcası da babasından farksız, bunları jiletlemiş, sopalamış, aç bırakmış, üzerlerinde sigara söndürmüş vs vs..
Gerisini duyamadım... Beynimin içinde yankılandı tüm söyledikleri tekrar ve tekrar...
O anki ruh halimi anlatmak neredeyse imkansız. Üzüntü, acıma, vefasızlık, önyargı vb...