Artık içimi dökme zamanı geldi. Ben yazıcam kurtulcam. Yazarsam belki...

BÖLÜM 1Üniversiteye başladığımın daha ilk günü bu okulu bitiremeyeceğimin farkına varmıştım. Anlatılanlar konuşulanların benimle ilgilsinin olmadığını ilk bakışta farketmiştim. Tipik bir yarış atı, gerçekleştirilememiş hayallerin kandıırılmış deneğiydim.
Fakat günün brinde yine kendim istemeyerek okulu bitirmeye karar verdim. Gidip geleyim bikaç arkadaş edineyim diye düşünüyordum. Böylece okula gitmek için belki bir motivasyonum olabilirdi. Ama tabi epey geriden takip ediyordum her şeyi. Yine bir gün okula gitmiş amfinin en arka sıralarından biriine geçmiş gazete okuyorken tam önüme bi kız oturdu. Dersi dinliyor gibi görünen fakat bana kalırsa ilgisi alakası dahi olmayan tiki tiplerden birisiydi. Sarı saçları vardı, gül kurusu dar bir bluz giymişti. Altında lateks bir tayt giymişti. Bir de acayip güzel kokuyordu. Parfümden falan anlamazdım ama iç gıcıklayıcı bir havasının var olduğu kesindi.
Bir ara az öne eğildi. işte o an gördüğüm şey adeta bende fırtınalar yarattı. Aslında belki herkesin gündelik hayatta karşılaştığı sıradan manzaralardandır ama beni çok etkilemişti. Eğildiğinde leopar desenli tangasını görmüştürm. iyice eğildiğinde o tanganın züt kısmına gelen üçgen kısmı iyice belirginleşmişti.
içim karman çorman oldu. Öfke, şehvet, arzu karışık bir duygu patlaması. Ama en çok da hayatı kaçırıyor olduğum ve aslında bu hayatı benden daha az hakedenlerin tadını çıkararak yaşadıkları hissi... işte kafamda patlayan gözlerimi karartan duygu buydu. Bişey yapmalıydım.