1) Hz. Ömer’in: “Korkarım birileri Allah’ın kitabında görmüyoruz,
diyerek recm cezasını inkâr ederler. Halbuki Resulullah recmetti,
ondan sonra da biz recmettik.” (Buhari, Hudud, 30) demesi, Hz. Peygamber
ve Dört Raşit halife devrinde recm cezasının uygulandığını gösterir.

2) Hz. Ebu Hureyre ve Hz. Zeyd b. Halid el-Cüheni’den yapılan rivayete göre;

“Bedevi Araplardan iki kişi Resulullah’ın huzuruna vardılar ve onlardan biri:

‘Ey Allah’ın resulü! Benim oğlum şu adamın yanında ücretli/işçi olarak çalışırken
karısıyla zina etti. Ben de oğlumun (bu suçundan dolayı) fidye olarak bu adama
yüz koyun bir de hizmetçi/köle verdim. Sonra ehl-i ilimden sordum, bana;
‘Oğluma yüz değnek bir de bir yıl sürgün cezası olduğunu, onun karısına da recim
cezası olduğunu.’ bildirdiler. (Adamı dinleyen) Hz. Peygamber:

‘Nefsim elinde olan Allah’a yemin ederim ki, ben şimdi aranızda şanı yüce Allah’ın kitabıyla
hükmedeceğim: Verdiğin yüz koyun ile hizmetçi/köle sana geri verilecek; oğluna yüz değnek ve
bir yıl sürgün cezası uygulanacaktır.” diye buyurdu, sonra da Üneys (el-Eslemî)’ye dönerek,

‘Ya Üneys! Bu adamın karısının yanına git, eğer suçunu itiraf ederse onu recmet.’ dedi.
Kadın suçunu itiraf etti ve recmedildi.” (bk. Buhari, Hudud, 30; Müslim, Hudud, 25; Ebu Davud,
Hudud, 25; Tirmizi, Hudud,8; Nesaî, Kudat,22; ibn Mace, Hudud, 7; Darimi, Hudud, 12; ibn Hanbel, 4/115-116)

Özet : yukarıdaki gibi buraya yazmadığım bir çok hadiste geçen recm cezası neden kuran kitap haline gelirken, kurana eklenmedi ? ayşenin dediği gibi keçi mi yedi ? yoksa birileri kitaba girmesine engel mi oldu?