Bu gece için son part yarın dışarda değilim uzun ve güzel partlar yazcam inşallah

Devam edeyim binler...
Sabah uyandım, yüzümü yıkadım saate baktım daha işe vardı. O kadar sert geçen bir geceye göre iyi bir uyku almıştım :D
Mutfağa girdiğimde yine kahvaltı hazırlayan Ebru'yu gördüm. Yine bana hayat veren o gülüşüyle karşıladı. Tam yardım edeyim derken içerden ağlama sesi geldi. Umut bebek sanırım uyanmıştı. Koşarak gitti Ebru. içimden "işte gerçek bir anne" diye geçirmemek imkansızdı. Yine oğluyla ilgileniyordu. Her anne gibi kaygılanıyordu. O öyle ilgilenedursun sofrayı hazırlayım dedim. Susturdu geldi çocuğu o sıra da sofrayı hazırladığım için de teşekkür etti.
-Teşekkürler canım.
-Ne teşekkürü Ebru asıl ben teşekkür ederim.
Güldük. Yine kaçamak bi öpücük aldım dudağından. O sıra laf arasında
-Sen de ne iyi anneymişsin hemen koştum vallahi helal olsun.
ilk baş güldü, sonra buruk bi gülümsemeyle yedi başını. Sarıldım ve her şeyin iyi olacağından bahsettim. ilk kez alnından öptüm onu. Harbiden aşık oluyordum lan ben. Bundan seneler önce en yakın arkadaşım olarak gördüğüm kız şuan benim hen en yakın arkadaşım hem de aşık olduğum kadınım olmuştu. Ben yine bu mutluluk hissini yaşarken o az da olsa az önceki hüzünlü havayı kapamış gibiydi...